आनंद साजरा करणे म्हणजे खूप मोठ्या आवाजात अनाकलनीय असे काहीतरी कर्कशपणे वाजवणे; असा समज असणाऱ्यांना एकत्र करून मोठ्या बंद साउंडप्रुफ हॉलमध्ये कोंडून ते ऐकवतात त्यापेक्षाही (जगात जेवढा मोठा आवाज शक्य असेल तेवढ्या आवाजात) मोठ्या आवाजात त्यांना गाणी ऐकवावी. अगदी त्यांचे मेंदू आणि कान फाटून जाईपर्यंत. त्या आधी बाहेर येण्याची वा गाणी न ऐकण्याची विनंती कोणी केली तर ती मुळीच ऐकू नये. त्यांच्या नको इतक्या उत्साहाला हाच उतारा आवश्यक आहे. त्यांची रग अशाच पद्धतीने जिरू शकते. पुन्हा त्यांच्या आवडीची गाणीच काय काहीही ऐकण्याची त्यांची क्षमता काढून घ्यायला हवी.
कोणाला हे फार हिटलरी पद्धतीचे वाटेल, पण तेच आवश्यक आहे. कारण माणसासारखा विचार आणि व्यवहार माणसासाठी केला जातो. जनावरांसाठी नाही. आणि आज माणूस समजल्या जाणाऱ्या जनावरांचीच चलती आहे. या जनावरांना जनावरांच्या पद्धतीनेच वागवले पाहिजे. सगळी माणसे सारखी असतात वगैरे तत्वज्ञान कुठून आले माहीत नाही, पण ते पूर्ण चुकीचे आहे. सगळे सारखे, सगळ्यांना सारखी बुद्धी, सगळ्यांना सारख्या भावना, सगळ्यांच्या सारख्या गरजा वगैरे दळभद्री तत्वज्ञान टाकून देऊन जमीनीवर पाय ठेवून नीती-नियम, कायदेकानून वगैरे बनवण्याची वेळ येऊन ठेपली आहे.
- श्रीपाद कोठे
२१ एप्रिल २०१४
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा